Ήρθε η άνοιξη...με έναν ήχο κι έναν στίχο!

Τα ...ανοιξιάτικά της φόρεσε η πλατεία Αγίας Λαύρας το πρωί της Πέμπτης 21 Μαρτίου, Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης αλλά και πρώτης μέρας της Άνοιξης. Η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Αιγιαλείας και ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Αιγιαλείας και Καλαβρύτων, οργάνωσαν μια τρυφερή εκδήλωση γεμάτη ήχους και στίχους και συνολικά 21 μαθήτριες και μαθητές, όπως και οι φιλόλογοι Μαρία Γαλανοπούλου και Παναγιώτης Βάγιας από το 1ο Γυμνάσιο και Ζωή Βαρδάκη από το 3ο Γυμνάσιο Αιγίου, επιμελήθηκαν ποιήματα γνωστών ελλήνων και ξένων ποιητών που άλλα ήταν αναρτημένα σε ταμπλό και άλλα μοιράζονταν μαζί με ένα λουλούδι στους περαστικούς, ως ένα χαρούμενο ανοιξιάτικο δώρο.

 Παράλληλα, μαθήτριες και μαθητές απήγγειλαν γνωστά ποιήματα αλλά και δικά τους. Μάλιστα, ακούστηκαν και δύο ποιήματα των μαθητριών του 1ου Γυμνασίου Αιγίου Αναστασίας Τσουμπού και Φλώρας Λούκαϊ, που βραβεύτηκαν στον Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό του Μορφωτικού Ομίλου Πετρούπολης Αττικής.

Ήταν μια όμορφη “γιορτή” υποδοχής για την άνοιξη, που έγινε δεκτή με χαμόγελο και κολακευτικά σχόλια από όσους συμμετείχαν αλλά και από τους περαστικούς.

***

ΤΑ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Η μαθήτρια του τμήματος Γ2 του 1ου Γυμνασίου Αιγίου Αναστασία Τσουμπού απέσπασε το 1ο Βραβείο στην κατηγορία “Κοινωνικά Θέματα” για το ποίημά της “Ρατσισμός”, στον Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό του Μορφωτικού Ομίλου Πετρούπολης Αττικής.

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

Θυμάμαι στο σχολείο πριν από καιρό,
υπήρχε ένα παιδί λίγο διαφορετικό.
Με οικογένεια βασανισμένη, δίχως τρόφιμα και στέγη
κατάσταση που κανένα σπιτικό δεν θέλει να επιλέγει...

Το παιδί αυτό ήταν από χώρα μακρινή,
όπου οι άνθρωποι εκεί είναι πιο ξεχωριστοί
και χρώμα διαφορετικό έχουν σε πρόσωπο και σώμα,
που δίνει αφορμή να τον πιάνουνε στο στόμα...

Τα παιδιά τον κοροϊδεύουν για το χρώμα του και μόνο
μα δεν ξέρουν πως στην καρδιά του κρύβει τόσο πόνο.
Σαν να'ναι μόνος του στη γη νιώθει,
σαν ένα ψάρι μόνο, πιασμένο στην απόχη...

Θυμάμαι και ζευγάρια, που μόνοι τους απόμερα καθόντουσαν
και όμως μόνο και γι'αυτό φαίνεται ρεζίλι γινόντουσαν,
γιατί στο ζευγάρι αυτό άντρας δεν φαινόταν,
παρά δυο γυναίκες μόνες τους, που ο κόσμος απαρνιόταν...

Το ίδιο έχω δει και με άντρες που ήταν μόνοι
και δίπλα τους οι άνθρωποι, έτοιμοι να τους κάνουν σκόνη...

Και εσύ που κοροϊδεύεις μαύρους, άσπρους, διαφορετικούς,
σκέψου αν κατά βάθος είσαι καλύτερος απ'αυτούς!

Η μαθήτρια του τμήματος Γ3 του 1ου Γυμνασίου Αιγίου Φλώρα Λούκαϊ απέσπασε το 2ο βραβείο στην κατηγορία “Γενικά θέματα” με το ποίημά της “Ξεχασμένη Δύση”, στον Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό του Μορφωτικού Ομίλου Πετρούπολης Αττικής.

ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΔΥΣΗ

Ξεχασμένες περιοχές
μολύνουν τα όνειρά μου
και οι ανθισμένες λεμονιές
ανοίγουν την καρδιά μου.

Μέρη γεμάτα όνειρα πικρά ξαναγυρνάνε
και φάσεις δίχως το μετά, μαρτύρια κουβαλάνε.

Λέξεις στ'αυτιά μου αντηχούν
νοήματα μου φέρνουν
μα ένα δάκρυ κουβαλούν,
λυγμούς που παρασέρνουν
σε μέρη γνώριμα, παλιά,
ήχους φυλακισμένους,
σε έναν λόγο από φωτιά
με όρκους πατημένους.

Ξέχνα το αύριο, το μετά,
το τώρα μόνο νιώσε,
γιατί η ζωή μας προσπερνά
στα ξαφνικά και κόψε
όλους τους κόμπους στο παρελθόν,
μη σκέφτεσαι τη λύση.
Σκέψου μονάχα το παρόν
μη σε προλάβει η δύση.