Το Ίδρυμα Γιάννη και Ζωής Σπυροπούλου και η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Αιγιαλείας (ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α) παρουσιάζουν την έκθεση «Οι ελληνικές εικόνες του Γιάννη Σπυρόπουλου 1950 – 1960: Διάλογος με τον τόπο του».
Με αφορμή την παρουσίαση της ζωγραφικής του Γιάννη Σπυρόπουλου (1912 – 1990) στην Πελοπόννησο και δη στην Αιγιάλεια και μετά την συμπλήρωση ενός αιώνα από τη γέννησή του, παρουσιάζεται στο Αίγιο μια ειδικά επιλεγμένη αναδρομική έκθεση του έργου του ζωγράφου από την Συλλογή του Ιδρύματος Σπυροπούλου. Η έκθεση αυτή οργανώνεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Εν συρμώ – Γιορτές του Οδοντωτού», του τραίνου που ενώνει το βουνό με τη θάλασσα, το Διακοπτό με τα Καλάβρυτα και τη φύση με την τέχνη. Οι εκδηλώσεις «Εν συρμώ» θα υλοποιηθούν για τρίτη χρονιά φέτος, κατά τη διάρκεια του μήνα Μαΐου και είναι μια διοργάνωση της ΔΗΚΕΠΑ σε μια συνέργεια των δήμων Αιγιαλείας και Καλαβρύτων, του ΟΣΕ, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της Περιφέρειας Δ. Ελλάδας και άλλων συνεργατών.
Η επιλογή των έργων της έκθεσης βασίστηκε στην ιδέα να παρουσιαστεί η πρώτη περίοδος των παραστατικών έργων του Σπυρόπουλου, η αφετηρία δηλαδή της διαδρομής που διένυσε το έργο του μεγάλου Έλληνα διεθνή ζωγράφου της Αφαίρεσης, η δεκαετία όπου κυριαρχεί η νεκρή φύση, το ελληνικό τοπίο και η προσωπογραφία.
Στόχος της έκθεσης είναι να φέρει σε επαφή το κοινό με το καταρχήν δυσανάγνωστο έργο ενός ζωγράφου που υπηρέτησε με συνέπεια και σεβασμό τη Σχολή της Αφαίρεσης και να το κάνει προσιτό στους θεατές κάθε ηλικίας. Αποσκοπεί αφενός σε μια ενεργοποίηση του ενδιαφέροντος των κατοίκων της περιοχής απ’ όπου κατάγεται ο Σπυρόπουλος και αφετέρου στη σύνδεσή τους με προσωπικότητες της τέχνης που έχουν περάσει και έχουν αποτυπώσει τον τόπο αυτό, μέσα από μια διαφορετική ματιά. Ο Βουραϊκός, η γέφυρα της Ζαχλωρούς, το Διακοπτό, τα Καλάβρυτα και τα τοπία που ενώνουν αυτά τα μέρη γίνονται αφορμές για μια δεύτερη ανάγνωση του τόπου μέσα από ένα μοναδικό μέσο: αυτό του έργου τέχνης. Ο Σπυρόπουλος επιδιώκει να καταστήσει ορατή την αέναη κίνηση των φυσικών πραγμάτων που ζωογονεί τα πάντα και να αποδώσει με απλούς τρόπους τη μαγεία της πραγματικότητας.
Η θεματολογία παρουσιάζει αντιπροσωπευτικά τοπιογραφικά πλάνα που εκφράζουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα αυτού του χώρου, μιαν ατμόσφαιρα ήρεμης και πρόσχαρης φύσης ιδωμένης με την παιδική δροσιά της «ναΐφ» όρασης. Για να τιμηθεί το τοπίο που ανάθρεψε τον ζωγράφο, αλλά και τα 58 χρόνια από τη βράβευσή του (Premio Unesco) στην 30ή Μπιενάλε Βενετίας, αυτή η έκθεση έρχεται να υπενθυμίσει τη σημασία αλλά και τη διαχρονική ακτινοβολία του έργου του κλασικού της Αφαίρεσης.
Στο πλαίσιο της έκθεσης θα προβάλλεται βίντεο για τη ζωή και το έργο του ζωγράφου από το πλούσιο αρχειακό υλικό – συνεντεύξεων και εκπομπών στην ελληνική τηλεόραση, ενώ παράλληλα θα πραγματοποιούνται εκπαιδευτικά προγράμματα για μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (κατόπιν επικοινωνίας στο 26910.28210 και με σειρά προτεραιότητας).
Βιογραφικό Σημείωμα του Γιάννη Σπυρόπουλου
Ο ζωγράφος Γιάννης Σπυρόπουλος γεννήθηκε το 1912 στην Πύλο. Στην ηλικία των δύο ετών μετακομίζει με την μητέρα του στον τόπο καταγωγής της, το Διακοπτό, ενώ δεν γνωρίζει τον πατέρα του που φεύγει για την Αμερική.
Στα 18 του χρόνια φεύγει για την Αθήνα, όπου από το 1930 έως το 1936 σπουδάζει στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών όπου σπούδασε με καθηγητές τον Επαμεινώνδα Θωμόπουλο, τον Ουμβέρτο Αργυρό και τον Σπυρίδωνα Βικάτο.
Το 1938 ο Σπυρόπουλος κέρδισε το βραβείο για τη Ζωγραφική στον ετήσιο διαγωνισμό της Ακαδημίας Αθηνών για την αποστολή υποτρόφων καλλιτεχνών στην Ευρώπη και έφυγε για το Παρίσι. Στην Ēcole Supérieure des Beaux-Arts είχε δάσκαλό του τον Charles Guérin. Στην Ελλάδα επέστρεψε με την έκρηξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1939. Άρχισε να εισχωρεί στην αφαιρετική ζωγραφική από τα μέσα της δεκαετίας του ’50. Η συχνή συμμετοχή του από το 1953 στις σπουδαιότερες ομαδικές εκθέσεις, πέρα από το μέτρο μιας καλλιτεχνικής καταξίωσης που υποδηλώνει, σηματοδοτεί και μιαν άλλη διάθεση «ξανοίγματος» του ζωγράφου προς το κοινό. Τον Ιούνιο του 1960, μετέχοντας στην καλλιτεχνική ομάδα που εκπροσωπούσε την Ελλάδα στην 30ή Μπιενάλε της Βενετίας, απέσπασε από κοινού με τον Ιταλό Antonio Music το Βραβείο UNESCO. Ο Σπυρόπουλος, μέσα από τον απόηχο των αλλεπάλληλων επιτυχιών του στο εξωτερικό, και παρά το γεγονός ότι αρνιόταν πλέον να εκθέσει στην Ελλάδα, άρχισε να εισπράττει σημαντικές διακρίσεις και αναγνώριση, όπως η τιμή να του απονεμηθεί ο Ταξιάρχης του Βασιλικού Τάγματος του Φοίνικα (Ιανουάριος 1966).
Το 1969, το National Collection of Fine Arts του Smithsonian Institution της Ουάσινγκτον φιλοξένησε ατομική του έκθεση. Το 1978 του απονεμήθηκε από Πανεπιστήμιο της Βιέννης το βραβείο Gottfried von Herder.
Ο Γιάννης Σπυρόπουλος πέθανε το 1990 και τον ίδιο χρόνο δημοσιεύτηκε το Προεδρικό Διάταγμα για τη σύσταση του Iδρύματος Γιάννη και Zωής Σπυροπούλου, το οποίο ανέλαβε την υποχρέωση της μελέτης, παρουσίασης και δημοσίευσης κατά οποιονδήποτε τρόπο του έργου του Γιάννη Σπυρόπουλου και την ετήσια βράβευση νέων Ελλήνων καλλιτεχνών με τα Έπαθλα Γιάννη Σπυρόπουλου.
Επιμέλεια έκθεσης: Όλγα Δανιηλοπούλου – Νάνσυ Χαριτωνίδου.
Πληροφορίες για την έκθεση:
Τόπος: Κτίριο Παναγιωτόπουλου. Μητροπόλεως και Παναγιωτοπούλων, Αίγιο
Διάρκεια: 28 Απριλίου – 31 Μαΐου 2018
Εγκαίνια έκθεσης: Παρασκευή 27 Απριλίου, ώρα 20:00
Οργάνωση: ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α. Νικ. Πλαστήρα 19, Αίγιο
Τηλ: 26910 28210, E-mail: dikepa@aigialeia.gov.gr
Website Ιδρύματος Σπυροπούλου: www.spyropoulosfoundation.org
Website Εν Συρμώ: www.ensirmo.gr
